Pracownia ceramiczna w Pałacu Młodzieży ma 35 lat

Gdy 35 lat temu powstawała pracownia ceramiczna w Młodzieżowym Domu Kultury w Nowym Sączu była absolutnym ewenementem w Polsce południowej. Zakładała ją Magdalena Raczek, którą kilka lat potem wsparła Pani Violetta Rola, do dziś ceniony nauczyciel plastyki ze specjalnością: ceramika. Do grona nauczycieli zajmujących się tą dziedziną sztuki, dołączyły niedawno Elżbieta Barciszewska-Kozioł i Olga Głuc.

Przez ponad trzy dekady pałacowa pracownia ceramiczna dorobiła się licznych sukcesów nauczycieli i ich podopiecznych w kilku liczących się w tej części Europy konkursach. Są to przede wszystkim Międzynarodowy Konkurs Plastyczny „Moja przygoda w muzeum” oraz „Mieszkam w Beskidach” również o międzynarodowej randze. Ponadto, warto zaznaczyć, że Violetta Rola jest pomysłodawcą Wojewódzkiego Konkursu Plastycznego „Wędrówki przez epoki”, który za każdym razem poświęcony jest innemu okresowi w historii sztuki. Jedną z technik prac wykonywanych na ten konkurs jest właśnie ceramika.

W podróż po meandrach ceramiki zabierze nas Violetta Rola, dla której ceramika jest cudownym zjawiskiem łączącym żywioły ziemi, ognia i wody.

Dzisiaj, prezentujemy pierwszy z wielu  odcinków, w którym dowiecie się czym jest ceramika.

Słowo „ceramika” pochodzi od greckiego keramos, które z kolei wywodzi się z języka sanskryckiego i oznacza działanie ognia (czyli wypalanie). Grecy używali tego słowa do określania przedmiotów otrzymywanych przez działanie ognia. Słowem tym również nazywali naczynia i figurki ozdobne oraz inne wyroby wypalane z gliny. Obecnie pojęcie ceramika obejmuje wszelkie rzeczy produkowane z naturalnych lub sztucznych surowców mineralnych, wypalanych w różnych temperaturach. Słowo to podobnie brzmi w innych językach. I tak, w Niemczech jest to Keramik, we Francji – céramique, w języku angielskim – ceramics, a Rosjanie mówią po prostu kieramika.

Pojęcie ceramiki rozrosło się na świecie, w tym także w Polsce, do bardzo szerokich granic. Współczesny przemysł ceramiczny nie ogranicza się tylko do wyrobów klasycznych. Produkuje się także przedmioty ze stopów metaloceramicznych, zwane cermetalem, wyroby dla metalurgii i obróbki  skrawaniem, tworzywa izolacyjne, ferromagnetyczne, ceramikę radiową i elektroniczną. Jak z tego wynika, przemysł ceramiczny ma duże możliwości rozwoju.

 

Możecie poczuć się przytłoczeni dużą ilością trudnych słów i pojęć, ale chcieliśmy pokrótce opisać jak niezwykłe zastosowanie ma glina ceramiczna. Powstają z niej cudeńka w postaci wyrobów dekoracyjno-użytkowych, jak również jest ważnym surowcem w produkcji przemysłowej ze względu na swoją ogromną wytrzymałość i trwałość.

W kolejnym odcinku naszego cyklu zapoznamy Was z historią ceramiki.

Violetta Rola, nauczycielka ceramiki w Pałacu Młodzieży
Źródło zdjęć: https://lente-magazyn.com/o-starozytnych-wazach-greckich/